رفتنت غمی بزرگ در دلها کاشت...

دلتنگیت همین حالا هم از عمر من می کاهد

چه مهربان رفتی

بوسه هایم بر دستانت کم بود

و نیز آغوش!!!

ترا یاد می کنم هر شب

ترا یاد می کنم هر روز

وعده دیدار من و تو ششمین روز هفته!

کنار گل.فانوس.ونجواهای باد

سردی هوا بلندای فاصله ات را خبر داد

فاصله ای که پیشتر از پیش مرا رنجور نمود...

نمی گویمت خسته ام

می گویمت دلتنگم

ز برای قصه هایی شیرین

خاطره هایی نمناک

نمی دانم وعده دیدارت کی.کجا وچگونه باید شدن

هرکجا هستی دست یزدان یارت باد...

هدیه ای ناچیز به روح پاک مادر بزرگ...