هوالمحبوب
.
آدمی جلوه ای از ذات خداوند است
آدمی هنرمند است
آدمی نقاش است
آدمی بازیگر است
آدمی صنعتگر است
آدمی معلم است
آدمی چوپان است
آدمی قلم به دست است یعنی نویسنده است و شاید هم شاعر !
.
آدمی می خواهد گاهی باد باشد تا یه آن مویی را به رقص درآورد
آدمی می خواهد گاهی آب باشد تا تمام بدی ها را با خودش ببرد
آدمی می خواهد گاهی آتش باشد آری آتش تا دستهایی را که در مزرعه آبستن سرما شده اند را داغ کند
آدمی می تواند خاک باشد تا هزار بار زیر پای یار زمین بخورد
آدمی گاهی دوست دارد آفتاب باشد تا روشنی بخشد بر پیکر تمام نباتات
آدمی می خواهد مهتاب باشد تا زیبای بیدار همه خواب رفته ها شود
آدمی گاهی می خواهد ابر باشد و مدام گریه کند
آدمی می خواهد بیشه زار باشد تا چراگاه همهء نومیدان شود
آدمی می خواهد کوه باشد تا تکیه گاه تمام رنجور ها باشد
.
آدمی میخواهد باران باشد تا سیل غم و درد را از سر و صورت یک دلشکسته بشوید
تا بر جان شبگردی نشیند و عمری دوباره بخشاید
تا درخت را از ورشکستگی نجات دهد
تا ماهی ها را متلاطم تر گرداند
تا نهرها را پرخروش تر سازد
تا دریا را به وسعت ش برساند
تا مهر مادری ِ کبوتر را افزون تر کند
تا کویر را از خودکشی برهاند
تا مور را ثبات بخشد
تا عزم ناخدا را برانگیزاند
تا عاشق را با معشوق پیوند دهد
آدمی مگر چه می خواهد ؟
آدمی می خواهد گاهی باران باشد
و سیل شود بر پیکره ی یک شهر که در روزمرگی غوطه ور شده
و هجوم بَرَد به آلونک های خالیه جنگل
و بنوازد در دشت
و بسراید در صحرا
و بخواند در ساحل
آدمی میخواهد گاهی باران باشد
تا فوج فوج قطره را به مردم هدیه دهد
و با نسیمی در ریه های مادربزرگ ها فرو رود
و عقل را فرو بپاشد
و دل را فاتح تمام تن کند
و پا را از پای درآورد
و دست را ببازاند
و چشم را بشوید
آدمی مگر چه میخواهد ؟
آدمی میخواهد گاهی باران باشد
.
.
خدایا می شود باران باشم........



عکس از جناب آقای محمد رضا رضایی اصل