هوالمحبوب

.
در حالی پای بر دنیای 28 سالگی می گذارم که هنوز هم معتقدم روحیات م در 20 سالگی جا خشکانیده اند و نمی خواهند بزرگ شوند
نمی دانم خوب است یا بد ولی حال م اینگونه است.. خدای را شاکرم که یک سال دیگر بندهء از سر تا پای خطاکارش را تحمل کرد و بخشیدش و گناهش ندید .. آنطور که نبود گفتش و آنطور که بود آشکارش نکرد ... شکر خدایی را که نعمت سلامت ش را از ما دریغ نکرد و خانواده ای را در کنارمان گرد آورد که شهری در غبطه ی دیانت و شرفمندی اش بودند و هستند و خواهند بود ...
.
از تمامی همبلاگی ها .. دوستان مجازی .. خویشان و آشنایانی که با پیام های مختلف زاد روزمان را تبریک گفتند تشکر و قدر دانی میکنم و امیدوارم هر سال که از خداوند میگیرم بتوانم این شادی را به ایشان منتقل کنم و سهم کوچکی را از این مهم داشته باشم.
.
اما پاره ای شفاف ی یات در باب احوالات پارسی یار
.
مدتی است تصمیم گرفتم از پارسی یار دوری گزینم زیرا معتقدم فضای پرتنش فعلی هم بر روحیات حقیر اثر نامطلوب می گذارد و همین که بنده با نظرات عجولانه و یا با قضاوت های نا صحیح در رنجش خاطر کاربران نقشی ایفا کنم که نه برای دنیای ما مفید است و نه برای آخرت که در صورت این اتفاق، مسئولیم و فردای روزگار پاسخگو
.
خواستیم تا با فعالیت در محیط مجازی یادبگیریم و تجربه کسب کنیم و به علم مان بیفزاییم . از ساعات رنجور و خستگی آور دنیای حقیقی فاصله بگیریم و انسانهای جدیدی را کشف کنیم علایقمان را با آنها در اشتراک بگذاریم اما در این لابه لا شاید بخاطر فقر علم ارتباطات و شاید فراموش کردن خداوند به بیراهه رفتیم و جای ثواب، گناه کردیم .. دلی را شکستیم .. اندوهی را بر مومنی وارد کردیم .. تهمت زدیم .. غیبت کردیم .. از بالا به کسانی نگاه کردیم که صداقت شان ظن ما را برانگیخت .. تفتیش کردیم ..گذشته کسی را به رخ وی کشیدیم و باعث شرمساری او گشتیم .. با شعار و تزویر خواستیم بر محبوبیت مان بیفزاییم .. همه این موارد را به حساب انسان بودن بگذاریم .. و زین پس اگر این سطور گریبانمان را گرفت از خداوند مدد بگیریم .. * امیدوارم مخاطب این حرفها فقط خودم باشم و ولاغیر
.
در پایان التماس دعای خیر دارم از همه بزرگوارانی که در این چند ساله نام بنده را در پیام ها و یادداشتهای وبلاگی تحمل کردند
.
زین پس بدلیل موارد فوق و کمبود وقت فقط و فقط بصورت وبلاگی فعالیت خواهم کرد و ادامه ارتباط با شبکه پارسی یار (پیامرسان) برایم مقدور نخواهد بود
.
خداوند همه شما جزوصالحان حساب کند  ... پانزدهم تیر یکهزارو سیصد و نود و سه ..............................................................||علیرضا خان ||