هوالمحبوب
.
.
من تو را به اندازهء آبی آرام بلند *
به اندازهء آغوش پر چین یک دشت
و به وسع تمام قامت رعنای یک کوه
که سر از بلندی بلند کرده
می ستایم، دوست دارم
.
من تو را به اندازهء نظم آبشار
به شوریدگیِ گل لاله، در دل خاک
و به اندازهء حرف های در دل ماندهء رود
می ستایم، دوست دارم
.
من تو را به اندازهء بال گنجشک
به فصل سوز و سرما
و سرخاب شدن گونهء پر اخم بلوط
می ستایم، دوست دارم
.
من تو را به اندازهء شهر
و به اندازهء شب
و به اندازهء ماه ش
و به خلق سکون لبریزش
می ستایم، دوست دارم
.
من تو را به اندازهء خم ابروی ابر
و به اندازهء شوق باران
و ایثار خاک
می ستایم، دوست دارم
.
من تو را تا واژه
تا اشک کلمه
در تمام سطرها
با یک امضا می نویسم
"دوست دارم"

علیرضا عباسی 25/2/94    آببر