پيام

||عليرضا خان||
93/5/27

+ اين منم علي و رضا زادهء شب يار ماه تاب مجنون باران . اين منم بخوان،آرام از تنهايي زخمهايم تکثير شده روي سنگ فرش چرکين زمين . اين منم با سروهاي محبوس قد کشيده در شب هاي نمناک سايه روي چمنزار درک فريدون از ديوار بيت هاي فروغ سر دزديه فکر را دارم . اين منم و به اين محال يقين دارم شبي با خورشيد تولدم را با همهء کودکي هايم به گور خواهم برد

||عليرضا خان|| 93/9/27

2014/August/18

خيلي خنديم بهش ... :)

ياد خدا بيامرز فروغ افتادم اونم يه شعري داشت اين منم زني تنها در آستانه ي فصلي سرد و... ! 20 عاليه فقط خورشيد و چرا با خودتون مي بيريد !؟

اين تويي .... يک خيال زيبا.... يک شعر بلند.... يک احساس سرشار...

اون شعر فروغ و خود فروغ و ساير نو سرايان رو شديدا مي دوستيم بانو باران /// رضا انتقادت وارده .. چشم از اين به بعد فارسيش مي کنيم خواستيم يه لات بازي درآريم که نذاشتي .../// سلام جناب گلشني .. بابا راه گم کرديد ... ممنون از حضورتون اميدوارم بيشتر ببينمتون ./// عمو از بش شما ها روحيه مثبت مي پاشيد به پارسي اينطوري شدم =)

اين عکسه خودتو؟!دي

اره :) نباشه هم شبيه خودمه

هه

:-o

خيلي قشنگ بودد

ممنون هم بلاگي

سپاسگذارم