گل نگاه تو در کار دلربائی بود

فضای خانه پر از عطر آشنائی بود

به رقص آمده بودم چو ذره ای در نور

زشوق وشورکه پرواز در رهائی بود.

چه جای گل که تو لبخند می زدی با مهر

چه جای عمر که خواب خوش طلائی بود!

هزار بوسه به سوی تو فرستادم

از آنکه دیدن تو قسمت خدائی بود.

شب از کرانة ی دنیای من جدا شده بود

که هر چه بود تو بودی وروشنائی بود

                                فریدون مشیری